สถานีรถไฟขอนแก่น
ชมภาพขนาดใหญ่ได้ที่
http://www.siamsouth.com/smf/index.php?topic=30442.0
เริ่มกันแบบง่ายๆเลยครับ ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมมีเวลาว่างอยู่สี่วัน เลยหาโอกาสเดินทางด้วยรถไฟเพือพักผ่อนและมองหามุมมองใหม่ๆ ในตอนแรกผมเลือกเส้นทางสายเหนือ แต่เมื่อถึงเวลาเดินทางก็มีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย เนื่องจากมีการซ้อมเดินรถพระที่นั่งทำให้รถไฟมีการเปลี่ยนเวลา ผมเดินไปดูตารางเวลารถที่สถานีชุมทางบางซื่อ ตรวจดูเวลาเดินทางจากอินเตอร์เนต พบว่ามีรถด่วนขบวนที่ 75 เดินจาก กรุงเทพ - หนองคาย ออกมาในช่วงเช้าและถึงขอนแก่นในเวลาที่ไม่เย็นมากนัก คงจะพอมีเวลาให้ได้เดินชมอะไรๆในเมืองขอนแก่นได้พอสมควร ดังนั้นผมจึงเลือกเดินทางด้วยขบวนนี้ครับ
รายละเอียดระหว่างการเดินทางคงจะข้ามไปเล่าในโอกาสหน้า ประเด็นหลักๆในวันนี้อยากจะนำเสนอ เรื่องของสถานีขอนแก่นครับ ความประทับใจแรกที่ผมลงจากรถไฟคือเสียงของประชาสัมพันธ์ประจำสถานี ที่ฟังชัดเจนและดูเป็นมิตร "เออ ค่อยเหมือนพูดกับคนหน่อย" ผมคิดในใจ เพราะส่วนใหญ่ที่ผมเจอมาจะเป็นแบบประกาศพอให้ผ่านๆไป โดยเฉพาะสถานีใหญ่ๆที่ผมเดินทางเป็นประจำ จะประกาศแบบรีบมาก ฟังไม่ทัน ยิ่งภาษาอังกฤษด้วยแล้วยิ่งฟังไม่รู้เรื่องเลย ผมเคยไปส่งเพื่อนชาวต่างชาติขึ้นรถไฟไปหาดใหญ่ เพื่อนผมยังบอกว่ามันฟังไม่รู้เรื่อง แต่ก็ช่างเถอะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตมากมายของบุคคลภายนอกอย่างผม คนข้างในเขายังฟังกันได้ทุกวันไม่เห็นจะมีปัญหา
เมื่อลงจากรถแล้วผมก็เดินออกมาทางด้านหน้าสถานีเพื่อถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก ผมเห็นพนักงานยืนถือไมค์พูดอยู่ที่บริเวณด้านนอก มองซ้ายมองขวา ดูผู้โดยสาร ดูความเรียบร้อยและอยู่ในท่าทางที่พร้อมจะให้บริการ "ฝันไปหรือเปล่า" สิ่งที่เป็นเรื่องปกติของที่นี่ กลับเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากสำหรับผม ยิ่งมองไปรอบๆก็เห็นความสวยงามของสถานที่ เห็นการจัดวาง ตกแต่งสถานที่ที่สวยงาม ความสะอาดยอดเยี่ยม อย่างที่บอกไม่ถูก ต้องไปชมด้วยตัวเองถึงจะเข้าใจครับ
บริเวณด้านหน้าสถานีรถไฟขอนแก่น
คำขวัญจังหวัดขอนแก่น จัดตกแต่งไว้อย่างสวยงาม
ผมเดินออกไปหาที่พักด้านหลังสถานี และเดินดูเวลารถที่จะเดินทางต่อในวันพรุ่งนี้ไว้ เห็นมีรถช่วง เก้าโมงกว่าๆ ที่จะไปสถานีอุดรธานี เลยตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะตื่นเช้าๆไปเที่ยวพระธาตุหนองแวงก่อนแล้วกลับมาสถานีก็คงจะยังทันเวลา แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปตามเวลาที่ผมตื่นครับ ผมตื่นสายไปนิดนึง แผนทุกอย่างเลยเปลี่ยน กลายเป็นว่าผมได้มานั่งกินกาแฟอยู่ที่สถานีรถไฟขอนแก่นแทน เพราะดูเวลาแล้วไปไหนก็คงจะไม่ทัน เอาไว้โอกาสหน้าค่อยมาใหม่อีกครั้งก็แล้วกัน
ร้านกาแฟในบริเวณสถานีขอนแก่น
อย่างที่ผมบอกว่าสถานีนี้มีการจัดระเบียบสถานที่ไว้ได้อย่างยอดเยี่ยม มีมุมต่างๆให้นั่งพัก ดูสะอาด ปลอดภัยเป็นอย่างมาก ผิดกับหลายๆสถานีที่ผมเคยเดินทางผ่านไปเจอ "โคตรน่ากลัว" ที่นี่มีร้านกาแฟสด ที่มีมุมให้นั่งมองรถไฟ มีพื้นที่สูบบุหรี่ที่ชัดเจน มี รปภ. ที่มีท่าทางเป็นมิตร ทีอะไรๆอีกมากมายที่เล่าได้ไม่หมด ผมซื้อกาแฟหนึ่งแก้ว แล้วออกมานั่งดูรถไฟไปเรื่อยๆ แบบสบายๆ เพราะยังมีเวลาอีกมาหมาย และผมก็ได้เห็นการทำงานของประชาสัมพันธ์ของสถานีขอนแก่นอีกครั้ง
เสียงประกาศที่ชัดเจน มีการบอกแจ้งเตือน ทุกอย่างตามแบบแผนของการรถไฟ และที่ประทับใจอีกอย่างคือ รปภ.ครับ "เคยรู้สึกว่าถูกตะคอกด้วยนกหวีดมั๊ยครับ" เสียงนกหวีดบ่งบอกได้ถึงนิสัยใจคอของผู้เป่า รวมถึงมารยาทและการอบรม สถานีบางแห่งเป่าแบบเสียงดังไม่มีมารยาท เป่าแบบคึกคะนอง แต่ที่ขอนแก่น ผมนั่งอยู่ใกล้ๆได้ยินเสียงพนักงานคุยกับ รปภ. ว่า "รถเข้าแล้ว เป่าหวานๆเลยนะ" แล้วผมก็ได้ยินเสียงนกหวีดหวานๆจริงๆ ไม่ดังมากแต่ชัดเจน ไม่รู้สึกถึงการข่มเหง กรรโชก ผ่านเสียงนกหวีด แสดงให้เห็นถึงการอบรมและเอาใจใส่ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ รวมถึงการแต่งกายก็เรียบร้อย เอาเป็นว่า รปภ. ของสถานีขอนแก่นเป็นอีกอย่างที่ผมชอบครับ
ผมมีเวลาพอสมควรที่จะเดินเล่นอยู่ในสถานีขอนแก่น เดินชมนู่นชมนี่ ถ่ายภาพไปเรื่อยๆ ได้เห็นอาคารรับส่งสินค้าที่ได้รับการดูแลให้อยู่ในสภาพที่ดี มีการจัดวางแผนการรับส่งสินค้าที่ดีมีทางเข้าออก ชัดเจน ในแบบที่ผมไม่ได้เห็นบ่อยนักในสถานีรถไฟสายใต้
ผมนั่งดูรถไฟผ่านไปมาอยู่หลายขบวน นั่งดูผู้โดยสารที่รอเดินทางนั่งฟังเสียงประกาศ นั่งดูการทำงานของ คนรถไฟที่นี่ ทำให้คิดถึงอีกหลายๆสถานี (อีกแล้ว) ว่าทำไมมันต่างกันมากเหลือเกิน แตกต่างกันในหลายๆเรื่อง จนทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ที่นี่จ้างแพงกว่าหรือเปล่า ทำไมเขาทำงานได้ดีขนาดนี้ ขนาดผมมาที่นี่เป็นครั้งแรกยังรู้สึกว่าอยากจะมาอีกครั้ง
ผมนั่งเล่นไปเรื่อยๆจนใกล้จะถึงเวลาที่ขบวนรถที่ผมจะเดินทางมาถึง ผมเดินไปนั่งรวมกับผู้โดยสารที่รอเดินทาง เห็นว่ามีคนใช้บริการรถไฟอยู่มากทีเดียว
เมื่อถึงเวลาที่ขบวนรถที่ผมเดินทางเข้ามา ผมก็ได้เห็นเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์คนเดิม ออกมายืนประกาศด้านนอกเหมือนเดิม มีการให้ข้อมูลขบวนรถ มีการแจ้งเวลา แจ้งเตือน ได้อย่างคล่องแคล่วดดยไม่ต้องอ่านจากเอกสารใดๆ แสดงให้เห็นถึงความเป็นมืออาชีพ และผมมองว่าเขารักในอาชีพของตัวเองด้วยครับ
เมื่อผมขึ้นขบวนรถเพื่อเดินทางต่อไปจังหวัดอุดรธานี ผมหันไปเห็นว่า เจ้าหน้าที่ยังยืนส่งผู้โดยสาร ดูความเรียบร้อย รอส่งขบวนรถจนรถออกจากสถานีเหมือนนายสถานีเลยครับ การดูแลผู้โดยสารในลักษณะนี้ของเจ้าหน้าที่สถานีขอนแก่น และพนักงานขบวนรถ ทั้งพขร. ชค. พรร. พหล. นสน. รปภ. รมทั้ง ปชส. ทำให้รู้สึกได้ถึงความปลอดภัยในการเดินทาง รปภ.ไม่ได้มีหน้าที่แค่เป่านกหวีด ประชาสัมพันธ์ ไม่ได้มีหน้าที่แค่ส่งเสียงห้วนๆออกลำโพง แต่มีหน้าที่บริการให้ผู้ที่มาใช้บริการได้ประทับใจ ถ้าเป็นไปได้ ถ้าผมเป็นผู้บริหาร ผมจะส่งเจ้าหน้าที่บางสถานี ไปดูงานและอบรมที่ขอนแก่นครับ
วันนี้ลากันแค่นี้นะครับ ไม่ได้เขียนอะไรยาวๆมานานมันคิดไม่ออก ไม่ลื่น ไม่ไหล เหมือนที่ใจคิดไว้ แต่ที่เขียนเพราะประทับใจจริงๆ เอาไว้คราวหน้าผมไปขอนแก่นอีกครั้งจะไปขอสัมภาษณ์ประชาสัมพันธ์คนนี้มาเล่าสู่กันฟัง ว่าเป็นใครมาจากไหน ทำไมเก่งจัง แต่ที่สมควรได้รับการยกย่องชื่นชมที่สุดคือผู้บริหาร นายสถานีขอนแก่น และหัวหน้างานทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง ที่ร่วมด้วยช่วยกัน จัดการบริหาร ให้สถานีขอนแก่น สวนงาม สะอาด ปลอดภัย และประทับใจคนเดินทางได้ขนาดนี้
ขอบคุณมากครับ
นภดล มณีวัต
