เรื่องเล่าจากยอดดอย 1
หลายปีก่อนผมเคยสงสัยว่า ทำไมบนเขาตรงนี้ไม่มีต้นไม้ ชาวเขาทำลายป่าจริงหรือ แล้วเขาเผาป่าทำไมจนได้ขึ้นมาใช้ชีวิตบางช่วงอยู่บนดอย ได้ไปหลายหมู่บ้าน สอบถามพูดคุยกับชาวบ้าน เจ้าหน้าที่ป่าไม้ ครู และเด็ก ๆ บนนั้น ทำให้เข้าใจแล้วว่า บนนี้เขาใช้ชีวิตกันอย่างไร
บนดอยจะแบ่งพื้นที่ออกเป็นสี่ส่วน ตามที่เจ้าหน้าที่มาแบ่งปันที่ดิน ให้คนกับป่าอยู่ร่วมกัน โดยส่วนแรกจะเป็นป่าต้นน้ำ ที่ห้ามบุกรุกเด็ดขาด บริเวณนี้ต้นไม้ใหญ่ มีอยู่มากมาย สัตว์ป่าชุกชุม มีงูจงอางขนาดใหญ่ อาศัยอยู่เป็นคู่ ให้ชาวบ้านต้องถอยห่างจากบริเวณนั้นอยู่หลายที่
ชาวกะเหรี่ยงถือสัจจะ เขากลัวการผิดคำพูด เขาถือผีบรรพบุรุษ พี่ตู่ ป่าไม้แม่สะเรียง บอกผมว่า ถ้าป่าไหนที่เราปลูก เราบวชต้นไม้ เขาจะไม่ยุ่งเลย เขากลัว แต่คนเมืองล่าง ไม่กลัว เราบวชป่า นายทุนมาจับสึก ล้มไม้ออกไปเสียมากมาย
บริเวณป่าต้นน้ำ จึงยังคงสภาพเป็นป่าดิบ มีน้ำตกสวย ๆ อยู่มากมายที่คนภายนอกยังไม่ได้เข้ามาเห็น ที่บ้านกลอเซโล ถ้าเราเดินไปตามแนวป่า ไปอีกประมาณสองชั่วโมง เราจะเจอน้ำตกที่สวยงามมาก น้ำตกแห่งนี้เคยถ่ายทำโฆษณาเหล้ารีเจนซี่เมื่อหลายปีก่อน
ป่าอนุรักษ์ จะมีระยะห่างจากลำธารสาธารณะ และลำห้วยไปตลอดแนว รวมถึงพื้นที่หวงห้ามที่กำหนดโดยทางราชการ มีการปักหมุด พิกัด GPS ไว้ชัดเจน
ในทุกปีก่อนฤดูฝน จะมีเฮลิคอปเตอร์ ของป่าไม้ บินขึ้นสำรวจทุกยอดดอย ใช้แผนที่ทางอากาศ ระบุตำแหน่งเปรียบเทียบกับพื้นที่ด้านล่าง ถ้าไม่มีการบุกรุกจะเป็นสีเขียว ถ้ามีการรุกล้ำ จะขึ้นเป็นสีแดง เจ้าหน้าที่จะทำการจับกุมผู้บุกรุก ดำเนินคดีตามกฏหมายต่อไป
นี่คือการอนุรักษ์พื้นที่ ในส่วนที่ 1 เพื่อให้คนกับป่าอยู่ร่วมกันได้โดยสงบ พึ่งพิงกัน โดยไม่ต้องทำลายผืนป่าเพิ่มเติม อีกสามส่วนที่จัดแบ่งไว้ คือ ที่อยู่อาศัย พื้นที่ทำกิน และพื้นที่สาธารณะ จะมาเล่าให้ฟังในตอนต่อไปครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น