หลังจากที่พวกเราเดินขึ้นถ้ำบาตู ชิมอาหารฮินดู เป็นที่เรียบร้อยแล้ว สภาพร่างกายที่อดหลับอดนอนมาทั้งคืน รวมทั้งกินอาหารที่เต็มไปด้วยแป้ง แล้วมาเจอแอร์เย้นๆบนรถไฟฟ้า Komuter ทำให้ร่างกายเริ่มเรียกร้องการพักผ่อน เก๋ ออโต้บอย บอกกับผมว่า เดี๋ยวเข้าที่พักเสร็จ ฉันจะหลับให้ถึงเย็นเลยทีเดียว ผมเห็นด้วยเป็นอย่างมากเพราะเมื่อวานก่อนจะมาอดนอนบนรถไฟ ผมเป็นคนขับรถมาจากสุราษฎร์ธานีถึงหาดใหญ่ แล้วคืนก่อนนั้นก็นอนน้อยด้วยเช่นกัน ทำให้ร่างกายดูเพลียๆไปมาก และต้องการนอนเหมือน เก๋ เช่นกัน
ตัดภาพอย่างรวดเร็วมาที่สถานี KL Sentral กันเลยดีกว่าครับ บรรยากาศบนรถและการเดินทางเหมือนขาไปทุกอย่าง ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น นอกจากเรื่องที่ ป็อก ซื้อตั๋วผิด จาก KL Sentral เป็น KL เก่าที่ห่างกันอยู่สถานีนึง ไปขอเปลี่ยนเขาก็ไม่ให้เปลี่ยน เลยต้องซื้อตั๋วใหม่อีกรอบเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรมากมาย 555
เมื่อเรากลับเข้ามาถึงสถานี KL Sentral ที่บรรยากาศตอนนี้คึกคักผิดหูผิดตาไปจากเมื่อเช้าที่เรามาถึงเป็นอย่างมาก พวกเราจัดการหาซื้อ ซิมการ์ด ของมาเลย์ มาไว้ใช้งานกัน เพราะชีวิตขาดโซเชียลเกิน 24 ชั่วโมงอาจจะทำให้พวกเราเสียชีวิตลงได้ เมื่อได้ซิมมาแล้ว สิ่งแรกที่ผมทำคือเช็คผลบอลครับ อาร์เซนอล ชนะไป 2-0 ทำให้ลืมถ่ายภาพร้านค้าและบรรยากาศเพิ่มเติมมา แต่เดี๋ยวคงจะมีแบบละเอียดยิบ จากสมาชิกท่านอื่นมาให้ชมอีกที
เมื่อเสร็จเรื่องซิมการืด ไปเอากระเป๋าออกมาจากล้อกเกอร์ ฝากของแล้ว คระเดินทาง ที่เดินกันจริงๆก็เริ่มเคลื่อนย้ายเข้าสู่สถานีรถโมโนเรล ที่จะพาเราไปยังเป้าหมายคือที่พักของเราในคืนนี้ ปัญหามีอยู่นิดหน่อยเท่านั้นคือ เราดูจากแผนที่แล้วไม่แน่ใจว่าจะลงที่สถานีไหน ที่ลงแล้วเดินไปโรงแรมได้ใกล้ที่สุด ระหว่างสถานี Imbi กับสถานี Bukit Bintang พวกเราเลือกสถานี Imbi เพราะถึงก่อน ค่ารถถูกกว่า 555 ว่าแล้วก็ไปชมภาพกันครับ
ในมาเลเซีย มีข้อดีอยู่ตรงที่ไม่ว่าเราจะไปทางไๆหน จะมีป้ายบอกทางให้ตลอด รวมทั้งเส้นทางคนพิการ ระบบการอำนวยความสะดวกให้คนพิการ ที่นี่ถือว่ามีมาตรฐานสูงมาก คนพิการสามารถเข้าถึงได้แทบทุกสถานที่โดยไม่ลำบาก เส้นทางเดินคนตาบอด เส้นทางลาดสำหรับรถเข็น มีอยู่ทั่วทั้งเมือง และบนทางเท้าก็โล่ง ไม่มีการขับมอเตอร์ไซค์บนทางเท้า ไม่มีการวางของขายบนทางเท้าให้เกะกะเลย
เมื่อเราออกมาจนถึงสถานีรถโมโนเรล ที่มีต้นทางอยู่ที่ KL Sentral แห่งนี้เช่นกัน เราก็เข้าไปสอบถามประชาสัมพันธ์เป็นอันดับแรก เพื่อป้องกันการหลงทาง (มากไปกว่านี้) และเพื่อความแน่ใจ เจ้าหน้าที่บอกให้เราไปซื้อตั๋วกับเครื่องอัตโนมัติที่วางอยู่รอบๆ ซึ่งวิธีการก็เหมือนตู้ MRT บ้านเรา ดดยจะได้เหรียญโดยสารออกมาเหมือนบ้านเรา
เมื่อได้เหรียญมาแล้วก้แตะ เปิดประตุเข้าระบบ เวลาออกจากระบบก้หยอดเหรียญคืนกลับไปเหมือน MRT บ้านเรา ขั้นตอนนี้ขอผ่านไปเลยนะครับ มาชมบรรยากาศรอบๆสถานี ขบวนรถและในขบวนรถกันครับ
เมื่อมาถึงสถานี Imbi เราออกจากระบบรถโมโนเรล เปิด google map เดินตามแผนที่กันไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ ชมวิวทิวทัศน์สองข้างทางพร้อมกับสัมภาระที่สะพาย แบก ลาก กันไปตามถนนในกัวลาลัมเปอร์ ด้วยความหวังว่า ไปถึงปุ๊บ เช็ค อิน เสร็จจะอาบน้ำนอนให้ยาวไปเลย
แต่พอเดินไปเรื่อยๆ ก้พอจะรู้ว่าถ้าเราเดินมาจาก Bukit Bintang จะใกล้กว่าเล้กน้อย แต่ตรงสถานีมีการก่อสร้างรถใต้ดิน MRT อยู่ทำให้เดินทางไม่สะดวกนัก ดชคดีแล้วที่เราเดินมาจากสถานี Imbi เมื่อเราเจอโรงแรม ด้านหน้าจะเป็นร้านอาหารมากมาย ทำให้แอบคิดในใจว่า คืนนี้เราไม่อดแน่นอน ของกินอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่นั่นยังเป็นเรื่องที่ไกลตัวมากนัก สิ่งที่เราต้องการที่สุดในตอนนี้คือ การนอนครับ ... จะรออะไรอยู่ละ เข้าโรงแรมไปเลยสิครับ
เข้าถึงโรงแรมที่เราจองไว้ ตรวจเอกสารทุกอย่าง แต่ยังเช็คอิน ไม่ได้ ต้องรอบ่ายสองโมง เจ้าหน้าที่สาวสวยบอกเราว่าไปเดินเล่นก่อนก็ได้ ฝากของไว้ตรงชั้นวางของได้เลย พวกเราฝันสลาย ต้องเดินกันอีกรอบ ตอนเอากระเป๋าไปวางที่ชั้น เห็นมีกระเป๋าวางอยู่แล้วหลายใบ คงมีเพื่อนร่าวชะตากรรมเดียวกันกับเราอยู่อีกหลายคนแน่ๆ แต่ที่รู้ๆตอนนี้พวกเราทั้งเหนื่อย และเริ่มหิวกันอีกแล้ว
เมื่อถึงจุดจุดนี้ เราก้ต้องยอมรับสภาพ เดินกันอีกครั้งแต่เราจะออกไปทางสถานี Bukit Bintang เพื่อสำรวจเส้นทางและไปยังห้างสรพสินค้าแถวนั้น เป้าหมายของพวกเราแตกต่างกันนิดหน่อย บางคนอยากหาที่กินกาแฟ บางคนอยากหาที่กินข้าว บางคนอยากหาที่งีบหลับ แต่พี่ฝา กับ ป็อก มีเป้าหมายอยู่ที่การไปซื้อบุหรี่ไฟฟ้า สินค้ายอดฮิตของที่นี่ ที่ราคาถูกกว่าบ้านเราอยู่พอสมควร
เรื่องราวตอนต่อไปขอพักแป๊บนึง เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับ
นภดล มณีวัต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น