ที่มา https://www.facebook.com/%E0%B8%84%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%B2-442993079227558/?fref=ts
วิหารลูคัง (มณเฑียรนาค) ตั้งอยู่ด้านหลังเชิงเขาโปตาลา ในนครลาซา มีแผนผังดั่งมณฑล (มัณฑะละ) เป็นเกาะมีมณเฑียรตั้งอยู่กลางสระ เชื่อกันว่าเป็นที่สถิตของพญานาคราชผู้ปกป้องภูโปตาลา วิหารลูคังมีความสำคัญมาตั้งแต่สมัยองค์ดาไลลามะท่านที่ 5 (มีช่วงชีวิตระหวา่งค.ศ.1617 - 1682) ครั้งนั้นท่านมีความคิดจะขยายป้อมโปตาลาให้เป็นอารามและที่ประทับ แต่วันหนึ่งท่านปฏิบัติสมษธิภาวนา เห็นนิมิตนาคราช (ลู) มาปรากฎตัวขึ้นเตือนท่านว่า อย่าได้สร้งวังโปตาลาเพราะจะรบกวนเมืองนาคใต้บาดาล แต่องค์ดาไลลามะกลับเดินหน้าสร้างวังต่อไป หากท่นได้สร้างวิหารลูคังขึ้นเพื่อปลอบพวกนาค
สิ่งสำคัญในวิหารนี้คือภาพจิตรกรรม พรรณนากระบวนการภาวนาแบบซกเชน การภาวนาแบบวัยวะอธิสาร คือการควบคุมอวัยวะและลมปราณ และกระบวนชีวิตของคุรุปัทมะสมภพผู้ประกาศศาสนาในทิเบต และมหาสิทธาทั้งหลาย กล่าวได้ว่าภาพจิตรกรรมที่นี่คือการบันทึกเคล็ดวิชาพุทธตันตระที่ตามปกติแล้วจะไม่เขียนเป็นภาพหรือถ่ายทอดเป็นอักษร แต่จะส่งทอดจากศิษย์สู่อาจารย์ หรือตระหนักรู้ผ่านการภาวนาและถ่ายทอดจากนิมิตเทพที่เป็นธรรมาธิษฐานสู่ใจผู้ปฏิบัติ
วิหารลูคังคือคลังลี้ลับที่เก็บซ่อนเคล็ดวิชาตันตระนั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น