เมื่อวันที่ 25/5/2558 ผมว่างจัด ว่างมาก ว่างจนไม่รู้จะทำอะไร เลยไปนั่งๆนอนๆ เล่นที่สถานีรถไฟเพชรบุรี การไปนั่งเล่นของผมคือไปนั่งจริงๆ นั่งดูสภาพทั่ไป นั่งดูรถไฟ นั่งดูผู้คนรอบๆสถานี นั่งดูแม่ค้า พ่อค้า ผู้โดยสาร เพราะการที่ได้อยู่ที่สถานีรถไฟมันเหมือนได้เห็นความเป็นไปของเมือง ได้เห็นชีวิตของผู้คนได้ชัดเจนพอๆกับการไปเดินตลาดตอนเช้าเลยทีเดียว
ผมมาถึงสถานีเพชรบุรีตั้งแต่เที่ยง แวะฝากท้องกับร้่านข้าวแกง ตามสั่งหน้าสถานี ซึ่งอยู่ในบริเวณบ้านพักรถไฟ อาหารรสชาติดี ปริมาณใช้ได้ ขนาดควายๆอย่างผมกินอิ่ม คั่วกลิ้งหมู บวกไข่ดาว 35 บาท ถือว่าเป็นอาหารราคายุติธรรมเลยทีเดียว พูดถึงเรื่องราคาอาหาร ผมไม่เคยคิดว่าร้านไหนขายถูกแล้วจะดีเลยนะครับ บางร้านติดป้ายก๊วยเตี๋ยว ราคา 10 บาทเท่านั้น ตัวใหญ่ๆเพื่อโฆษณาว่าตัวเองขายถูก แต่ปริมาณเอาตะเกียบลงไปหมุนๆพันขึ้นมาทีเดียวก็หมดแล้ว กินสี่ชามยังไม่อิ่ม แต่ถ้าเทียบกับร้านก๊วยเตี๋ยวทางเหนือที่ยืนพื้นราคาที่ 30 บาท แต่ชามเดียวอิ่มทั้งวัน ผมว่าอย่าหลังราคาถูกกว่าแน่นอน
จะเล่าเรื่องยาย มาออกเรื่องอาหารตามสั่งซะงั้น จริงๆแล้ววัยอย่างผมแทบจะเรียกใครว่ายายได้น้อยคนแล้วครับ ส่วนมากก็เรียกป้า เพราะอายุมากกว่าพ่อกับแม่ผมเท่านั้นเอง ส่วนรุ่นย่า ยาย จริงๆก็คงจะไปสู่สรวงสวรรค์กันหมดแล้ว ผมกินข้าวเสร็จก็มานั่งเล่นที่ใต้ต้นไม้ริมทาง นั่งมองสถานที่ ดูทางหนีทีไล่ เหมือนกับทุกๆที่ที่ผมเพิ่งเคยไปครั้งแรก แล้วผมก็ได้ยินเสียงประกาศของสถานี ว่าจะมีรถไฟเข้ามา เป็นรถธรรมดา กรุงเทพ - หัวหิน ผมจึงหยิบกล้องขึ้นมาจัดเตรียมความพร้อม หามุมที่จะถ่ายภาพ
คุณยายขายถั่วต้ม สถานีรถไฟเพชรบุรี
ในขณะที่ผมมองผ่านช่องมองภาพ เลือกมุมที่จะถ่ายภาพ ผมก็เห็นคุณยายท่านนี้ในช่องมองภาพ แล้วผมก็ถ่ายแกมา เมื่อยายเดินมาใกล้ๆผมก็ถามซื้อถั่วต้ม แกขายถุงละ 10 บาท ผมซื้อของแกมา 2 ถุง และด้วยความที่แกอายุมาก ตาก็คงจะไม่ค่อยดี แกหยิบส่งมาให้ผมสามถุง ผมก็คืนแกไปถุงนึง แกก็ขอบใจ แล้วบอกผมว่านี่ไม่รู้จะทันขายที่รถหรือเปล่า ผมบอกว่าทันสิครับ เครื่องกั้นเพิ่งลงเอง แกยิ้มๆแต่ไม่พูดอะไร แล้วแกก็ค่อยๆเดินไปที่หน้าสถานี
ขบวนรถธรรมดาที่ 261 กรุงเทพ - หัวหิน
ขบวนรถที่เข้ามาเป็นดีเซลรางครับ ขับมาเร็ว รถสั้น ผมมองตามหลังคุณยายไปที่หน้าสถานี แกยังเดินไม่ถึงขบวนรถ พอสถานีประกาศปล่อยขบวนรถ แกเพิ่งเดินไปถึง และเมื่อรถออกไป แกขายใครไม่ได้เลย นี่ถ้าผมมีเงินเยอะๆเหมือนเมื่อก่อน ผมจะเหมาของแกทั้งหมดเลย แต่พอคิดอีกทีถ้าผมมีเงินเยอะๆเหมือนเมื่อก่อน ผมคงไม่มีเวลามานั่งบ้าอยู่ที่สถานีรถไฟทั้งวันแบบนี้แน่ๆ ถ้าใครไปใช้บริการสถานีรถไฟเพชรบุรี หรือเดินทางผ่านสถานนีในตอนกลางวัน ถ้าสะดวกไม่ติดขัดอะไรก็ช่วยอุดหนุนคุณยายด้วยนะครับ ถั่วต้มอร่อยดี ผมลองมาแล้วครับ
ปล . แกน่าจะมีร้านขายของอยู่แถวๆริมทางรถไฟตรงโรงพยาบาล การเดินขายของน่าจะเป็นงานอดิเรก ( รอบหน้าจะไปเดินดูอีกทีครับ)
นภดล มณีวัต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น