บ้านหลังนี้อยู่ในถนนสายล่างจากพุนพินไปท่าชนะ แต่จะอยู่ตรงไหนนั้นไปหากันเอาเองนะครับ แค่ผมแอบถ่ายภาพมานี่ก็รู้สึกเกรงใจเจ้าของบ้านมากพออยู่แล้วที่ไปละเมิดสิทธิ์ในบ้านของเขามา แต่เป็นเพราะชอบจริงๆเลยต้องถ่ายภาพมาให้ชม ต้องขออภัยเจ้าของบ้านไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ บ้านหลังนี้เป็นรูปแบบของบ้านในภาคใต้ ที่มีระเบียงกว้างๆไว้นั่งรับลม กินข้าว หรือจะดื่มอะไรๆเย็นๆได้อย่างสบายๆ มีบริเวณกว้างขวง และมีใต้ถุนสูง ทำให้เวลาหน้าน้ำหลาก ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีที่อยู่ เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของคนไทยสมัยก่อนอย่างแท้จริง ตัวบ้านจะไม่ร้อนเวลาเพราะเปิดโล่งรับลม ไม่เหมือนบ้านที่สร้างด้วยอิฐ ปูน และมีรูปทรงแบบฝรั่ง ที่เรียกว่าทรงโมเดิร์น อะไรๆแบบนั้น
บ้านรูปทรงแบบนี้จึงเป็นบ้านในฝันของผมอีกรูปแบบหนึ่ง ที่ผมอยากได้ โดยรอบๆจะปลูกต้นไม้ให้ร่มครึ้มไปตลอดทั้งสี่ด้าน และถ้ามีโอกาสผมจะสร้างบ้านแบบนี้ให้ได้ แต่อาจจะเล็กกว่านี้ซักหน่อยเพราะลองคำนวณราคาคร่าวๆแล้ว ก็คงจะต้องฝันไปอีกหลายปีเลยทีเดียว ดีไม่ดีอาจจะทะได้แค่ฝันเท่านั้นเอง
วันนี้มาเล่าความฝันกับทักทายทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านแค่นี้ก่อนนะครับ ห่างหายจากการเขียนไปหลายปี ดูจะติดๆขัดๆอยู่มาก แต่จะพยายามเขียนเรื่อยๆเพื่อฟื้นความทรงจำ และฝึกให้ชำนาญ ต่อไปเราจะได้คุยกันยาวๆกว่านี้ วันนี้ลากันตรงนี้เลยนะครับ
พบกันใหม่พรุ่งนี้ครับ
นภดล มณีวัต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น