บันทึกของเมื่อวาน 14 กุมภาพันธ์ 2560
ตื่นมาในเช้าวันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักของคนทั่วไป มีหลายคนโพสต์บอกว่าเป็นวันของต่างชาติไม่ใช่ของไทย จะอะไรกันนักหนา
แหม่ ... อะไรที่มันดีๆก็รับๆไปบ้างเถอะ ทีวันขึ้นปีใหม่สากล ยังเมากันได้เลย โลกที่มีความรัก เป็นโลกที่น่าอยู่ ดีกว่าเกลียดกันตั้งเยอะ
วันนี้ก็เหมือนทุกวัน เข้าสวนไปเก็บหมากที่หล่น มาตากแดดไว้ก่อน รอเวลาผ่าทำหมากแห้ง แปดโมงครึ่งออกจากบ้านไปพังงา รับหลวงเปี๊ยกกับทีมงานจากวัดเก่าเจริญธรรมมาขึ้นเครื่องที่สุราษฎร์ธานี แวะฉันเพลที่แยกนาเหนือ ส่งที่สนามบินเสร็จแล้วรีบกลับเข้าบ้าน
เอาเครื่องตัดหญ้าไปเปลี่ยนใบกับฝาครอบ ซื้อน้ำมันเตรียมไว้ลุยงานสวนยาวๆไป ช่วงนี้ต้องรีบทำให้เสร็จก่อนเข้าหน้าแล้ง ไม่ใช่ว่าจะมีผลอะไรกับต้นไม้หรอก แต่เป็นเพราะพอเข้าหน้าแล้งแล้ว อากาศจะร้อนมาก คนจะขี้เกียจเสียก่อน
วันนี้มีโทรศัพท์เข้ามา ขายประกัน และอะไรอีกมากมาย รู้สึกว่าน่ารำคาญมาก ช่วงเย็นซื้อก๋วยเตี๋ยวมากินก่อนออกไปงานศพป้าแดง ทำหน้าที่รับ ส่งพระที่มาสวดพระอภิธรรม เสร็จจากงานศพ กลับเข้าเมืองไปจับโปเกม่อน ตียิม เก็บเลเวลเพิ่มอีกนิดหน่อย ก่อนเข้าบ้าน
วันนี้โล่งใจไปหลายเรื่อง งานเสร็จไปหลายอย่าง ไม่มีภาระกิจอะไรค้างคาใจ เหลือแค่งานดูแลสวนที่บ้าน ที่สามารถทำได้เรื่อยๆ คงจะมีเวลาไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกสวยๆได้บ้าง เล็งมุมไว้สอง สามที่ คงจะได้ภาพอบ่างที่ตั้งใจไว้มาให้ชมกัน
พรุ่งนี้คาดว่าจะได้ฤกษ์เปิดคอมเสียที หลังจากไม่ได้เปิดมาเป็นสัปดาห์แล้ว ชีวิตวุ่นวาย วกวน มาตั้งแต่กลางเดือนมกราคม หลังจากนี้คงจะมีเวลามากขึ้น ปล่อยวางทิ้งไปหลายเรื่อง คงจะพอเหลือที่ว่างให้กับความสุขส่วนตัว
หลังจากนี้คงจะได้เริ่มเก็บภาพนกหลังบ้านไว้บ้าง ช่วงนี้เริ่มมีนกมาให้เห็นมากขึ้น มีตัวสวยๆอยู่หลายตัว แต่ปีนี้ยังไม่เห็นนกโพระดก ปีที่แล้วเจออยู่หลายตัว
คืนนี้นอนดึกนิดหน่อย ไม่ต้องรีบตื่น ไม่มีอะไรเร่งรีบ พรุ่งนี้จะทำอะไรค่อยว่ากันอีกที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น