วันเสาร์ที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2560

บันทึกของเมื่อวาน 13 มกราคม 2560

บันทึกของเมื่อวาน 13 มกราคม 2560

ตื่นนอน อาการปวดข้อมือดีขึ้นมาก ไปตลาด เอาเครื่องตัดหญ้าไปกลับใบมีด ดูระดับน้ำ ซื้อน้ำเต้าหู้ กลับมาให้พ่อ เตรียมตัวตัดหญ้าหลังบ้าน

อาหารเช้ามีผัดผักรวม ... คือผักกะหล่ำผัดรวมกับหมู กินข้าวเสร็จแล้วลงทำงานเลย หญ้าที่ข้างบ้านไม่ได้ตัดมาหลายเดือน ฝนตกบ้าง ติดงานอื่นบ้าง ขี้เกียจบ้าง ปล่อยไว้จนมันยาวเกือบถึงหน้าอก ทำให้ตัดเหนื่อยกว่าปกติ

เวลาตัดหญ้าแบบนี้ ต้องฟันด้านบนลงก่อน แล้วตัดด้านล่างอีกครั้ง ยิ่งเป็นพวกหญ้าคา และหญ้าที่เป็นเถาๆ ที่มันแห้งแล้ว ทับกันไปมา จนมันหนามาก เหนื่อยเกือบตาย

ลืมไปว่าแก่แล้ว ... 555

อาจจะมีใครสักคนถามว่า ทำไมไม่ฉีดยาฆ่าหญ้า ผมไม่ใช้ยาฆ่าหญ้า เกลียดมาก เพราะเมื่อปีที่แล้ว มีคนใช้ยาฆ่าหญ้า ในที่ดินแปลงใกล้ๆกัน นก หนอน ตั๊กแตน ตายห่าหมด นกบินหลา บินเซไปเซมา หัวทิ่ม สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร นอกจากดินแข็งๆ กับความแห้งแล้ง

นกที่เคยเป็น นายแบบ นางแบบ ให้ผมถ่ายรูปทั้งปี หนี หายไปหมด นกธรรมชาติที่บางครั้งผมจะให้ทิ้งกล้วยไว้กิน ไม่ตัดลงมาจากต้น หายไป รอบบ้าน เงียบกริบ เสียงนก เสียงกา เสียงธรรมชาติหายไป เงียบจนได้ยินเสียงของความจัญไรในจิตใจคน

ทุกวันนี้ ถ้าไม่มีเวลาตัดหญ้า ก็จะปล่อยให้รกอยู่อย่างนั้น ไม่ทำอะไรกับมัน ถ้าจะฉีดยาฆ่าหญ้า ปล่อยไว้ให้รก ให้งูเหลือมมานอนเล่นยังดีเสียกว่า

เที่ยงกว่าๆ สายรายงานว่า รถไฟขบวนพิเศษ ออกจากทุ่งสงมาแล้ว ผมยังสองจิต สองใจว่าจะออกไปถ่ายรูปดีหรือเปล่า เพิ่งตัดหญ้ามา เหมือนจะยังเหนื่อยๆ แต่ก็ออกไป เพราะไม่ได้เจอพี่บ่าว ที่เป็น พขร. ทำขบวนนี้มาพักใหญ่ๆแล้ว ... คิดถึงว่างั้นเถอะ

เสร็จจากทักทาย พี่ๆ น้องๆ ผมแวะไปดูเรือผลักดันน้ำ ที่สะพานจุลจอมเกล้า แล้วกลับเข้าบ้าน พักอีกหน่อย ก่อนจะไปสนามกีฬา เดินออกกำลังกาย (จริงๆแล้วเดินฟักไข่โปเกม่อน )เดินไปสามกิโล แล้วก็กลับออกมานั่งกิน ปิ้ง ย่าง ทะเลเผา ร้านเมาเลหน้าสนามกีฬา วันนี้วันเกิดเพื่อน เลยมานั่งคุยกัน

กลับบ้าน แวะซื้อแตงโมร้านหน้าเซฟมาลูกนึง ผมชอบซื้อร้านนี้ ผมว่าคนขายซื่อสัตย์ดี ผลไม้สด ไม่เคยเสีย บางครั้งผมจะซื้อ แต่พ่อค้าบอกว่า อย่าเอาไปเลย มันงอมแล้ว ดูมันไม่ค่อยดีแล้ว เดี๋ยวจะไม่อร่อย

เทียบกับแผงที่ในซอย ถนนคนเดินแถวบ้าน ที่เคยเอาส้มเสียปนกับส้มดีๆ เคยเอาแตงโมอ่อนขายให้ผมมาแล้วนั้น ทำให้การขับรถสิบกว่ากิโล มาซื้อตรงนี้ คุ้มค่ากว่ามาก

ถึงบ้านห้าทุ่มกว่าๆ อิ่มจนจุก ขนาดไม่ได้กินมากนัก พักหลังๆ ผมกินน้อยลง คงจะเป็นไปตามวัย คนเราพออายุ ร่างกายย่างเข้าวัยรุ่น ก็จะรักษารูปร่าง เลยกินน้อยลง นอนน้อยลง ... จริง จริ๊งงงง

คืนนี้ยังไม่ลืมที่จะสวดมนต์ก่อนนอน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น