ท่านพุทธทาสได้บันทึกไว้ว่า ในสมัยที่พระองค์นี้อยู่ที่ไชยา ชาวบ้านเรียกกันว่า "พ่อตาเชี่ยว" เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของนักเลงไก่ชน เวลาจะชนไก่ก็จะมาบนบาน แล้วถ้าสำเร็จ ไก่ชนชนะ ก็จะมาถวายของแก้บน เป็นตุ๊กตาดินเผารูปเด็กอุ้มไก่
จนวันหนึ่ง มีคนที่มาบนบานแล้วผิดหวัง เกิดโมโหทุบทำลายองค์พระจนชำรุดเสียหาย กรมศิลปากร ขนย้ายไปเมื่อไหร่ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่คงจะนานมากแล้ว เพราะยังใช้คำว่าจังหวัดไชยา ส่วนร่องรอยความชำรุดเสียหาย ร่องรอยการซ่อมแซมยังมองเห็นได้อย่างชัดเจน
ในหนังสือบันทึกของท่านพุทธทาส ไม่ได้บอกว่า ขนย้ายไปไว้ที่ไหน คล้ายๆกับโบราณวัตถุอื่นๆอีกหลายชิ้น ที่รู้แค่ว่ากรมศิลป์เอาไปเก็บ แต่ก็ไม่รู้ ไม่บอกว่าเอาไปเก็บไว้ที่ไหน อยู่จังหวัดอะไร หรืออยู่ที่บ้านใคร
แล้วผมก็ไปเจอท่านโดยบังเอิญ ในวันที่ไปเดินเล่นที่องค์พระปฐมเจดีย์ เลยได้ถ่ายภาพเก็บไว้
ถ้าเป็นคน ชีวิตท่านคงอาภัพน่าดู เคยอยู่ในสมัยที่รุ่งเรือง จนถึงยุคที่ถูกมองว่า เป็นแค่เครื่องบนบานเรื่องชนไก่ ถูกทำร้าย ทุบตี ต้องจากบ้าน จากเมือง ถูกเก็บไปอยู่ในซอกมุมเล็กๆ ในที่แคบๆ ที่แทบจะไม่มีใครเห็น และไม่มีใครรู้ที่มา ที่ไป
ถ้าผ่านไปนครปฐม หาเวลาว่างเข้าไปกราบท่านบ้างนะครับ ความรู้สึกเหมือนลูกหลานไปกราบ ไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ที่ไม่ได้เจอกันนานเลยทีเดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น