เจ้าเหมียวเป็นลูกแมวจรจัดที่แม่มันมาคลอดทิ้งไว้ที่หลังบ้าน คุณนายที่บ้านเลี้ยงมันมาตั้งแต่มันยังเดินไม่ได้จนกระทั่งมันโตเป็นสาว และในวันนี้เมื่อสี่ปีที่แล้วมันก็กลายเป็นแม่แมว
เจ้าเหมียวมันท้องไม่มีพ่อ แต่ก็โทษมันไม่ได้ ช่วงที่ผมต้องทำงานนอกบ้านทีละหลายๆวันก็ไม่ได้ดูแลมัน ทำให้เจ้าเหมียวกลายเป็นแมวขาดความอบอุ่น เที่ยวกลางคืน และติดผู้ชาย
บางคืนก็มีแมวผู้ชายมาส่งถึงหน้าบ้าน ผมก็ได้แต่โทษตัวเองที่ไม่ใส่ใจมัน มัวทำแต่งาน จนมันกลายเป็นแมวมีปัญหา แต่ก็ไม่ถึงกับเลยเถิดไปจนถึงขั้นไปเป็นสมาชิกวัดธรรมกาย ถ้าถึงขั้นนั้นผมคงเสียใจมากแน่ๆ ที่เจ้าเหมียวมันโง่กว่าควาย
จนกระทั่งผมเริ่มสังเกตเห็นว่ามันท้องโตขึ้นเรื่อย ก็บอกให้มันไปพาเจ้าลูกเขยตัวดีมาขอขมา จะได้จัดงานแต่งให้ถูกต้องตามประเพณี แต่ก็เงียบหายไป เจ้าเหมียวโดนทิ้ง มันกลายเป็นแมวท้องไม่มีพ่อ ... ให้ชาวบ้านนินทากันสนุกปาก
ผมสงสารเจ้าเหมียวมากๆ จะอย่างไรก็ลูกเรา ผมจึงเตรียมอาหารให้มันกิน ดูแลมันมันอย่างดีเท่าที่จะทำได้
จนกระทั่งเมื่อใกล้ถึงวันที่มันจะคลอด มันอ้อนผิดปกติเดี๋ยววิ่งไป วิ่งมา จนผมก็คิดว่ามันจะต้องคลอดลูกเร็วๆนี้แน่ๆ จึงเตรียมที่ให้มันนอน ทำกะละมังใส่เสื้อผ้าเก่าๆไว้ให้มันคลอดลูก
เช้าวันนี้เมื่อสี่ปีที่แล้ว ผมตื่นออกไปเดินออกกำลังกายตอนตีห้า ก็ไม่เห็นเจ้าเหมียว ที่ปกติจะเดินมาทักทาย Good morning มานอนบนตัก เอาหัวมากลิ้งที่ขาทุกๆเช้า แต่วันนี้ไม่เห็นมัน
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร จนผมออกไปทำงาน ด้วยภาระกิจหน้าที่การงานในช่วงนั้น ทำให้ลืมเรื่องเจ้าเหมียวไปเลยทั้งวัน
เลิกงานกลับมาถึงบ้าน คุณนายบอกว่า เจ้าเหมียวคลอดแล้ว ออกมาสี่ตัว เสียชีวิตไปหนึ่ง เหลือสามตัว และที่สำคัญ มันปีนเข้าไปคลอดลูกในตู้เสื้อผ้า ไม่ชายตามามองกะละมังของผมเลยแม้แต่นิดเดียว ( ใครจะไปรู้ก็ผมไม่เคยท้อง และก็ไม่เคยเป็นแมว)
สี่ปีผ่านไป แมวชุดแรก เจ้าเหมียว และลูกทั้งสาม จากไปสวรรค์ กลับไปดาวแมวหมดแล้ว ทั้งด้วยเรื่องสุขภาพ ป่วยเสียชีวิต และแบบมีเงื่อนงำ (อันนี้รอเวรกรรมมาตัดสิน คนที่ทำกับแมวเอง)
แต่ทุกวันนี้ยังมีทายาทเจ้าเหมียวชุดที่สอง และหลานเจ้าเหมียวให้เลี้ยงอีกห้าตัว มีแมวที่เก็บมาเลี้ยงและที่มาอยู่เอง รวมทั้งหมด เจ็ดตัว ที่ผมต้องคอยดูแลมัน เหมือนกับเป็นตัวแทนของเจ้าเหมียว
ถึงแต่ละเดือนจะต้องหาเงินมาซื้ออาหารแมว คอยดูแลเวลามันเจ็บป่วย ค่ายา ค่าหมอ เดือนนึงก็พอสมควร แต่ก็ดีกว่าเลี้ยงคนชั่วๆ ที่รู้หน้า ไม่รู้ใจ อย่างที่เคยพอเจอมา เพราะแมวไม่เคยหักหลัง ทำร้ายผม เพียงเพราะคำว่า เงินและผลประโยชน์
กับคนบางคนที่ผ่านมาในชีวิต แมวพวกนี้ดีกว่ามาก และถ้าต้องกลับไปเจอคนพวกนั้นอีก ... เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวอยู่ในสวน ในป่า แบบนี้ดีกว่าเยอะ
งูเห่า ยังน่ากลัวน้อยกว่าคนพวกนั้น ... จริงๆนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น